- rozwiać się
- сов.разве́яться
nadzieje się rozwiały — перен. наде́жды ру́хнули
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
rozwiać się
Смотреть что такое "rozwiać się" в других словарях:
rozwiać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozwiewać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozwiać się — Coś rozwiało się jak dym zob. dym 3 … Słownik frazeologiczny
rozwiewać się – rozwiać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} znikać, rozpraszając się na wietrze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mgła się rozwiała. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} przestawać istnieć; znikać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozwiać — dk Xb, rozwiaćwieję, rozwiaćwiejesz, rozwiaćwiej, rozwiaćwiał, rozwiaćwiali a. rozwiaćwieli, rozwiaćwiany rozwiewać ndk I, rozwiaćam, rozwiaćasz, rozwiaćają, rozwiaćaj, rozwiaćał, rozwiaćany 1. «wiejąc roznieść, rozrzucić coś w różne miejsca, na… … Słownik języka polskiego
rozpylić — dk VIa, rozpylićlę, rozpylićlisz, rozpylićpyl, rozpylićlił, rozpylićlony rozpylać ndk I, rozpylićam, rozpylićasz, rozpylićają, rozpylićaj, rozpylićał, rozpylićany 1. «rozbić ciecz na bardzo drobne krople lub mgłę za pomocą rozpylacza» Rozpylać… … Słownik języka polskiego
mrok — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 7}} brak wystarczającej jasności, światła, szarość; zmierzch, szarówka; też: ciemność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mrok wieczoru. Szary, gęsty mrok. Mrok zapada, okrywa coś. Rozpłynąć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sen — m IV, D. snu, Ms. śnie; lm M. sny 1. «stan fizjologiczny, umożliwiający organizmowi wypoczynek i odbudowę sprawności roboczej wszystkich narządów, polegający na obniżeniu wrażliwości na bodźce, zniesieniu aktywności ruchowej, zwolnieniu czynności … Słownik języka polskiego
oblać — dk Xb, oblaćleję, oblaćlejesz, oblaćlej, oblaćlał, oblaćlali a. oblaćleli, oblaćlany oblewać ndk I, oblaćam, oblaćasz, oblaćają, oblaćaj, oblaćał, oblaćany 1. «polać czymś po wierzchu, ze wszystkich stron pokryć płynem» Oblać kartofle sosem.… … Słownik języka polskiego
zimny — zimnyni, zimnyniejszy «mający niską temperaturę, taki, w którym panuje niska temperatura; wywołujący wrażenie intensywnego chłodu, ziębiący» Lodowato zimny. Zimny wiatr, powiew. Zimna kawa, woda. Zimny pokój, dzień. Zimne ręce, nogi. Zimna kąpiel … Słownik języka polskiego
wątpliwość — ż V, DCMs. wątpliwośćści; lm MD. wątpliwośćści «bycie wątpliwym; wahanie, powątpiewanie; niepewność» Dręcząca, uzasadniona wątpliwość. Wątpliwość jakiejś hipotezy. Cień wątpliwości. Mieć wątpliwości. Rozproszyć, rozwiać, wyjaśnić, rozstrzygnąć… … Słownik języka polskiego
złudzenie — n I 1. rzecz. od złudzić. 2. lm D. złudzenieeń «zniekształcone lub błędne spostrzeżenie wywołane utrudnionymi zewnętrznymi warunkami spostrzegania, określonym nastawieniem psychicznym, zmęczeniem itp. lub też specyficznymi właściwościami… … Słownik języka polskiego
